2 Mart 2020 Pazartesi

YAŞLILIK YOL AYRIMI KABULLENMEK

İnsan kendini ne zaman yaşlı hisseder .
Şimdilerde kafamı kurcalayan konu  hatta tek konu bu.
Kendimi olgun hissettiğimden bu güne kadar değişik formatlarda yaşantımı sürdürdüğüm evrelerde
aktif olarak kişiliğim hep ön planda idi ve ben konulara temkinli olmakla birlikte çözüm odaklı bir yaşantı içinde oldum.
Bu günden itibaren bu formattan bilinçli olarak uzaklaştığımı üzülerek ama zorunlu bir tavır olarak kabullendim.
Üniversitede okuduğum yıllarda çeşitli forumlarda kimi zaman izleyici kimi zaman hararetli bir konuşmacı kimi zamanda bir  anlaşılmaz kişilik.
Unutamadığım tüm katılanların aynı sırada oturmalarını isteyen bir değerli öğretim üyesi ile yaptığım bu özgürlüklere yapılmış bir müdahale diyerek anfiyi terk ettiğim ve beni izleyen arkadaşlarımın da beni yalnız bırakmamaları ve dersi yeniden almak zorunda kalma protestom .
Üniversite bizim yıllarda özellikle İ.T.Ü yapı olarak toplumsal olaylara takıntı derecesinde ilgi duyulan öğrencilerin değişik sosyal gruplarda kendilerini ifade edebildikleri özgür bir platform oldu
Bu olguda benim öngörüm öğrencilerin çoğunluğunun dar gelirli katmanlardan gelmeleri ve yaşantılarına bu gözlükten bakmaları ve çoğunluğun maddi olarak zor durumda olmaları idi
Değişik işlere başladıklarında ise bu değişimde yani sosyal bakışlarında bariz bir değişiklik olmadı
Bizden sonra gelen alt kuşaklardaki durumun nasıl olduğunu İzmir eksenli üniversitelerde ve onların mezun ve yeni öğrencilerindeki gözlemlerimde ise İnternet kullanımın artması ve bilgilere internetten erişim sonucu kuşkuculuğun artması ve sınav sistemlerine egemen olan tesdt olgusu vesınavlara hazırlama sistemlerini yarattığı beş şık söyle doğruyu söyleyeyim formatı ile artık bizlere aşılanan araştırıcı risk alma şeklinde özetlenebilecek eğitim sistemi yerini merede dahaçok kazanabilirim şeklindeki bir formata evrilince ben kendimi artık bu ortamda yenilerle baş edemeyen yaşlılar kategorisine sokma evresine sokuverdim.
Aslında çoğunun internetteki  araştırmalarına saygı duymakla birlikte konuya kendi kişisel yorumlarını katmadan olayları sadece başka araştırmacılarının gözlükleri ile görmelerine gönlüm razı olamazdı.
Özetlencek olura savları mevcut çalıştıkları şirketleri bana daha fazla vereni her zaman ararım savı
ayrıldığımız tek yol ayrımı olduğunu söyleyebilirim
Biz yaşlı kuşak ve özellikle ben daha çok alabileceğim  yerden ziyade bilgimi hangisinde daha öne çıkarabilirim  tercihi ile iş değiştirmedeki sıklığa da biraz kızarak yaşamaya yeni formatım  yani
YAŞLI VE TEMKİNLİ  başlığı ile devam edeceğimi belirtmek istiyerek yoluma bu kulvardan devam etmek istiyorum


Olaylara bakışım farklı bir gözlükten olacak ve ben bu formatı kendim için yaşlılık olarak isimlendiriyorum

Hiç yorum yok: