GÖNLÜMCE

Karar verdim bu gün kendimce özel bir yazı yazacağım.
Aynı topraklarda büyüdük farklı yörelerde değişik anne ve babaların çocukları olduk her biri bizleri en iyi yetiştirmek için eminim ellerinden geleni yaptılar
Sonuç farklı ;o zaman kimsenin eleştirmeye hakkı yok kendi özelimde bunu şöyle yorumluyorum .
Ben bu fırsatı mükemmel değerlendirmişim doyasıya mutlu olmuşum ,pişmanlık duyacak kendimce hiçbir anım olmamış etrafımı sevmişim kendime özgü bir yaşam felsefem olmuş bazıları bundan hoşlanmamış bana mesafeli yaklaşmış bazıları tutku derecesinde yakınımda olmuş velhasıl iyisiyle
acısıyla yaşanmış bir koca yetmiş yıl.
Bunu neresinden incelerseniz nasıl sosyolojik bir gözle bakarsanız bakın dışarıdan beğenmeseniz de ben iyi ki bu şekilde yaşamışım diyeceğim son gelip çatana kadar .
Buraya kadar sıkılmadan okudu iseniz özet olarak şunu söylemeye çalışıyorum beni bu olumlu düşüncelere yaşadığım çevrem beni belirli yaşa kadar kontrollerinde tutan ailem ve en nihayetinde
yaşamdan edindiğim değer yargılarım bu hale getirdi; belki aynı yapı başka bir iklimde yaşasaydı umarım farklı da olabilirdi
Ben bunu kendim için bir zenginlik olarak görüyorum  dünyaya tekrar gelsem farklı bir şeyin beni bu kendimce güzel harmanlamadan uzaklaştırmamasını temenni ediyorum
Özetle insanlar yaşadıkları durumun bozulması ile bir açmaza sürükleniyor ve bunun sonucu olarak yaptıkları yanlışları teker teker hatırlayarak bir günah çıkarma işine soyunuveriyorlar
Ben kendimden eminim ve özet olarak ne mutlu bana ki senaryosu tam bana göre yazılmış aktörleri istediğim gibi seçilmiş sonu da bilinmez ama hissettiğim kadarı iyi olacak bir serüven yaşadım.
Hayat seni çok sevdim
İnsanlar hepinizi ,ama hepinizi çok sevdim.
Dünya bende alacağın var ise ödemeye hazırım
Sonuç olarak diyorum ki [yaşamak tek ve hür bir orman gibi kardeşçe sine].