ÇETİN TATAR Nurlar içinde yat sevgili arkadaşım

Dolmabahçe  Sarayını İ.T.Ü den seyretmek en büyük zevkim olmuştu .
İnsanın başını sokacak bir yeri yetecek kadar parası ve de idealleri olunca artık benim yaşamım belirli bir düzene girmiş dersleri dikkatlice takip eden notlar alan tanıştığı arkadaşları ile sohpetler edebilen kısacası gerçek kimliğime dönen bir kişi olup çıktım
Bu arada tipik İzmirli tavırlarını da sergilemekten asla geri kalmadan  bu konuyu kısaca açıklamam gerekir İstanbul da o yıllar hiçbir öğrenci yurdu veya buluşabilecekleri bir dernekleri veya gittikleri bir çay ocakları bile yoktu  .
Günümüzde de bildiğim kadarı ile yok . Bunun nedenini araştırdığımda İzmirlilerin aşırı temkinliliği olduğu kanısına vardım ve de şu genellemeyi yapar oldum .
İzmirliler kolay kolay özellerini çevrelerine açmaktan hoşlanmazlar ve bu en az bir yıl kadar sürer
Arkadaşlıklarda onlar için güven ön planda olur.
Bu kısa açıklamadan sonra rahmetli Çetini yolda gördüğümde gömleklerimi yıkatıp kolacıdan alacağım dediğinde önce bir anlam verememiştim  sınıfın ender  kişilerinden biriydi daima dersler hakkında konuşur ve içtiği yeni harman sigarasının hakkını verir ve daima kaliteli espiriler ve konuşmalar yapardı sonraları babasının Ege üniversitesinde öğretim görevlisi gibi bir duyum almıştım ve lise öğrenimini Fransızca eğitim veren bir kolej de bitirmişti kısacası her şeyi ile benden 100 gömlek üstün bir konumda idi ve daima Tufan Aksüt Erdal Döker ile beraber İzmirli dayanışması sergilerlerdi ve ben aralarına dahil olduğumda konuşmaları özel ise kısa keserler ve konu değiştirirlerdi sonraları İzmirli temkinliliğinin onlarda had safhaya ulaştığını ve beni bile yabancı görecek kadar temkinli davrandıkları kanaatine ulaştım.
Bir sömestir dönüşü her nedense Bursa üzerinden değil Trakya üzerinden geri dönüyorum yollar kardan kapanmış birden otobüs yan yattı ve yoldan çıktı
Yani kısacası ben karda ve tipide yan yatan otobüsten çıkamadan otobüs yağan karlarla birlikte kar altında kaldık
Tesadüfe bakın onu görünceye kadar Çetini de aynı otobüste olduğunu fark etmemiştim  büyük ihtimal oda beni.
Son anda meşaleler bağırışmalar ve de donmak üzereyken yetişen köylüler ve bizleri adeta sürükleyerek götüren köylüler
Önümüze konan acılı bir çorba ve ikram edilen sarma sigaralar  işte o anda göz göze geldik be içimizin ısındığı bir an oldu ve sonradan köye ulaşan askerlerin yolda kalan diğer arabaları da kurtardıkları bilgisi idi
Bu felaket bizi bir kez daha iyice kaynaştırdı ve ben onu hep örnek bir öğrenci olarak daima gözlemledim  ve başarılarını hep gıpta ile takip ettim ta ki beyi tümöründen öldüğünü duyana kadar benim için örnek olarak alıdığım ender arkadaşlarımdan biri idi nurlar içinde yat sevgili arkadaşım