Karamsar değilim yeni zorunlu tutsak yaşamıma alıştım.
Şimdilik ekmek elden su şişeden her türlü hizmet sevgili eşimden dışarı ile ilişkiler biricik kızımdan sevgi ve özlem yani his hayatım torunumdan ekonomik yaşamın devamı işte orası çok bilinmeyenli denklem nereye kadar .
Bu esaret günlerinde ihtiyaçlar üretilmez ise bu iş bilemedin bir aya kadar iflas eder .
Nasıl yapalım da bu sorun aylar yıllar sürer ise bir çözüm bulalım ya teker teker ölenlerin çetelesi tutulacak ya da kendimizce özgün bir çözüm bulunacak.
Teorik olarak mümkün olsa dahi pratikte yani uygulamada başarabilmek için bu işin bir alt yapısını planlamamız gerekiyor.
Öncelikle bir küçük ölçek paydaşlar listesi hazırlamamız gerekiyor kimler hangi konuda yetkin örneğin dışarı ile ilişkilerden en az zarar görebilecekler bu yeni işletmenin en önemli birimi olacak
Bir iş planlaması yapmak gerekiyor ham maddeyi nereden kaç paraya bulacağız nasıl mamul ürün haline getireceğiz bunu paydaşlarımıza nasıl ve ne ederle dağıtacağız
Örnek ekmeğe ihtiyacımız olsun temel gereksinim un ilk etapta parası ne kadar olursa olsun bulunabilir ama stoklar tükenince ne yapılabilir işte yen yaşam dediğim olgu burada başlıyor buğday nasıl yetişir nasıl hasar edilir hele bunu tutsak olarak nasıl yapabiliriz ve en doğru ve en ekonomik şekilde nasıl yapabiliriz .
BU TEK BİR ÖRNEK BU GÜNDEN SONRA DAR ÇEVRE BU VE BU GİBİ KONULARDA FİKİRLER ÜRETECEK VE BU YENİ HAYATI MUTLAKA ÇÖZÜM YOLUNDA BAŞARILI UYGULAMALARA İMZA ATACAKTIR YILMAK YOK ZORU SEÇER İSEK ÇÖZÜM UZAKTA DEĞİLDİR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder