30 Ağustos 2015 Pazar


eskiler yeniler kalanlar ölenler vede çelik gibi dışa üzüntüsünü belli etmeyen geceleri eskileri düşünüp anılarla yaşayan ben
lisede yanlarında huzur buldugum adeta el bebek gül bebek paylaşılamayan ben şimdi onların teker teker sahneden çekilmelerine
alışamayıp adeta isyan edercesine verilen ölüm haberlerini o kadar sık duyar oldum ki adeta anne ve babamın ailesine kıran girdi onları birer birer aramızdan alıp benden uzaklaştırıyorlar diye bir vehme kapıldım
hesap ettigimde neredeyse benden önceki kuşak tamamen hakkın rahmetine kavuşmuştu
son hastalık haberini de kuzenim telefonla vermişti her hukuksal olayda ailenin bilaücret danışmanı ve takipcisi ve benim aile içerisindeki yegane önem verdigim sevgili amca oglum 83 yaşında evde yanlız bir vaziyette iken düşerek beyin kanaması teşhisiyle hastahaneye kaldırılmıştı sag tarafı tamamen felç bir vaziyette hastahanede yatıyordu bir sene evvel ve ben tüm işlerimi erteleyerek yanına gittigimde şuuru kapalı bir şekilde anlamsız bakışlarla bana bakıyordu
ve etrafında her zaman iyiliklerine koştugu yegenleri ve onların torunları
hastahane masrafları için çıkarılan fatura için bir sıkıntı vardı ve bunu söyleyemeyecek kadar da zorluk çekiyorlardı rakamı ögrendim ve ödemeyi yaptım ve bu durumdan kimsenin haberi olmaması konusunda da önemli ısrarlarım oldu
şimdi bir yıldır hayata küsmüş bir vaziyette palasar apartmanında bakıcılar tarafından bakılmaya muhtaç bir şekilde yatıyor
beni asıl yaralayan da yeni neslin evlenmemiş amca veya dayılarının mirasına sanki ihtiyaçları varmışcasına ölüm haberlerini bekliyor olmaları
üniversite yıllarımın o güzel insanları birer birer atlarına binerek bu ülkeden ayrıldılar ikinci ve üçüncü kuşak ise o yıllardaki yokluga ve yoksulluga ragmen gönül zenginligi ile oluşturulan gerçek akrabalıgı bir türlü anlayamadılar lüx yaşam ve paranın esiri olup o ugrunda ölebilecegim saf vetemiz akrabalık kavramını yok ettiler

29 Ağustos 2015 Cumartesi

Denizli  Çardak selam duran tarla fareleri

sene 1975  askerden yeni dönmüştüm hoş buna askerlik de denmez ya bu konuyu ilerki bir yazımda sizlerle paylaşacagım
Çimentaş taki görevimden kısa dönem askerlik nedeni ile ayrılmıştım  Tirede gazetede gördügüm  ilan üzerine
sözü edilen adrese gittim  KROM İŞ HANI   sayın Emin Balinle görüşmek istedigimi belirtip  sekreterin gösterdigi odaya girdim
Bana gireoldukça yaşlı bir bey kendini tanıtarak hal hatır sordu ve önüme ozalit olarak çogaltılmış basit teknik resimlerkoydu ve verdigi beyaz kagıda da resimler hakkındaki düşüncelerimi yazmamı istedi
Bir müddet resimleri inceledim ve uzunca bir eleştiri yazısı ile bu resimlerin kopya oldugunu ve bunlardan yola çıkılarak yapılacak bir imalatın saglıklı olamıyacagını ve buna yatırım yapacak kişi veya kuruluşların dikkatli olmaları gerektigini belirten bir teknik degerlendirme raporu ve sonunda izin isteyerek bürodan ayrıldım
Karşıyakadai bekar evimin yolunu tuttum
aradan iki gün geçti geçmedi bir akşam vakti kendisinin SODAŞIN Muhasebe müdürü ve personelden sorumlu genel müdür yardımcısı oldugunu söyleyen kısa tanışma faslından sonra yarın için bir hava yolu bileti bırakarak şirketin sahibinin yani CiHAT KORA nın benimle görüşmek istedigini söyledi ve benim saat 07 de hava alanında olmamı üstedi  .bende günübirlik bir iş gezisi diyerek yanıma yedek hiçbir giysi almadan hava yoluyla Ankaraya gittim  bir günlük diye başladıgım yolculugum 3 ay sonra eve dönüş ile sona erdi ve  ben
evdekilere 3 ay sonra yeni birişe başladıgımı haber vermek fırsatını bulabildim
devam edecek